Amour-Amour, Έκθεση αρχιτεκτονικών μεταγραφών της "ΟΚΤΑΝΑ" του ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου
αρχιτεκτονική εγκατάσταση / έπαινος Μιχελή, βραβεία αρχιτεκτονικής ΣΑΔΑΣ
ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:
Κατερίνα Κοτζιά, Σάσα Λαδά, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου
ENVIRONMENTAL GRAPHICS:
The Hot Chair
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ:
αντί, δ. φιλιππίδης
αντί, μ. στεφανίδης
Futura, Γ. Τζιρτζιλάκης
ΣΑΔΑΣ: έκθεσηβραβείων
ΣΑΔΑΣ: κατάλογος βραβείων
ΠΡOΓΡΑΜΜΑ:
Η Αρχιτεκτονική συνεισφορά στο έτος Εμπειρίκου που οργάνωσε το ΕΚΕΒΙ στο Γκάζι περιέχει δύο σαφείς εκθεσιακές ενότητες: Α. τα τοπία της ουτοπίας, η ακολουθία γνωστών ουτοπικών επαγγελιών, με τα οποία επικοινωνεί η ΟΚΤΑΝΑ ως ουτοπία και Β. αρχιτεκτονικές κατασκευές στις οποίες δυνητικά μεταγράφεται η ΟΚΤΑΝΑ.
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ:
Α. Η θέση της ΟΚΤΑΝΑ μέσα στο αρχείο των ουτοπικών αγορεύσεων αξιοποίησε την στάση φυγής ή απόστασης από το πραγματικό, προϋπόθεση που κατοικεί την ουτοπική σκέψη. Η μελετητική ομάδα επέλεξε είκοσι παραδείγματα που συνήθως ανθολογούνται ως ουτοπίες, από το χριστιανικό παράδεισο μέχρι την walking city των Archigrams. Ωστόσο αυτό που εξετέθη δεν ήταν οι ίδιοι οι ουτοπικοί λόγοι, το ερωτικό, ουτοπικό όραμα ενός νέου, απελευθερωμένου κόσμου, αλλά η διάθλασή τους: τα αυθεντικά κείμενα, εικαστικές μεγα-αναπαραστάσεις του λόγου σε σχέδια του Ι. Στυλίδη ειδικά σχεδιασμένες για την έκθεση, αρχιτεκτονικά μικρο-μοντέλα αυτών των σχεδίων από τον Μ.Καραγιαννούδη, το ανεστραμμένο είδωλο της τριπλής αναδημιουργίας του πραγματικού από παραμορφωτικά κάτοπτρα και η διάθλαση των ανεστραμμένων ειδώλων πίσω από συγκεντρωτικούς φακούς. Η πολλαπλή διαστροφή του πραγματικού που οδηγεί στην καταστροφική του ανασύνταξη, ως μία στρατηγική επίσκεψης του λόγου, παράλληλη προς την ουτοπική σκέψη.
Β. Εκθέματα αυτής της ενότητας είναι τα εικαστικά αποτελέσματα - τρισδιάστατα μοντέλα, συμβολικές κατασκευές, σχέδια, ψηφιακές εικόνες - ενός τετράμηνου (Φεβρουάριος - Μάιος) εργαστηρίου αρχιτεκτονικά προσανατολισμένης ανάγνωσης της ΟΚΤΑΝΑ, το οποίο εμψύχωσε η μελετητική ομάδα και στο οποίο συμμετείχαν 24 άτομα, κυρίως φοιτητές/τριες του Τμήματος Aρχιτεκτόνων ΑΠΘ. Στη διαδρομή του το Εργαστήριο υπερέβη την μονομερή αναγνωστική αναφορά της ΟΚΤΑΝΑ και γλίστρησε πιο ελεύθερα μέσα στο συνολικό ποιητικό έργο του Εμπειρίκου και στην εικονογραφία του υπερρεαλισμού.
Οι αναπαραστάσεις της ουτοπίας διατάχθηκαν στον εκθεσιακό δακτύλιο της Α στάθμης στον πύργο γκαζιού, όπου στεγάσθηκε η έκθεση, ενώ οι αρχιτεκτονικές μεταγραφές στο δακτύλιο της Β στάθμης. Τη θέα από τους εκθεσιακούς δακτυλίους προς το φανάρι της κατασκευής το φίλτραρε μια τεταμένη μαύρη γάζα, πίσω από την οποία, σαν κεντρικός πολυέλαιος, αιωρούνταν το θέμα "πόλη σε βράχο", η ουτοπική υπόσχεση μιας φανταστικής πόλης, σε παράδοξο κατοπτρισμό επί ενός κυρτού συγκεντρωτικού κατόπτρου στο κέντρο της ροτόντας. Η επίσκεψη στο χώρο γίνονταν υπό το βλέμμα των beati, που οι εμβληματικές μορφές τους είχαν αναρτηθεί κυκλικά σε δύο σειρές σαν φωτεινοί θυρεοί.
ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:
Κατερίνα Κοτζιά, Σάσα Λαδά, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου
ENVIRONMENTAL GRAPHICS:
The Hot Chair
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ:
αντί, δ. φιλιππίδης
αντί, μ. στεφανίδης
Futura, Γ. Τζιρτζιλάκης
ΣΑΔΑΣ: έκθεσηβραβείων
ΣΑΔΑΣ: κατάλογος βραβείων
ΠΡOΓΡΑΜΜΑ:
Η Αρχιτεκτονική συνεισφορά στο έτος Εμπειρίκου που οργάνωσε το ΕΚΕΒΙ στο Γκάζι περιέχει δύο σαφείς εκθεσιακές ενότητες: Α. τα τοπία της ουτοπίας, η ακολουθία γνωστών ουτοπικών επαγγελιών, με τα οποία επικοινωνεί η ΟΚΤΑΝΑ ως ουτοπία και Β. αρχιτεκτονικές κατασκευές στις οποίες δυνητικά μεταγράφεται η ΟΚΤΑΝΑ.
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ:
Α. Η θέση της ΟΚΤΑΝΑ μέσα στο αρχείο των ουτοπικών αγορεύσεων αξιοποίησε την στάση φυγής ή απόστασης από το πραγματικό, προϋπόθεση που κατοικεί την ουτοπική σκέψη. Η μελετητική ομάδα επέλεξε είκοσι παραδείγματα που συνήθως ανθολογούνται ως ουτοπίες, από το χριστιανικό παράδεισο μέχρι την walking city των Archigrams. Ωστόσο αυτό που εξετέθη δεν ήταν οι ίδιοι οι ουτοπικοί λόγοι, το ερωτικό, ουτοπικό όραμα ενός νέου, απελευθερωμένου κόσμου, αλλά η διάθλασή τους: τα αυθεντικά κείμενα, εικαστικές μεγα-αναπαραστάσεις του λόγου σε σχέδια του Ι. Στυλίδη ειδικά σχεδιασμένες για την έκθεση, αρχιτεκτονικά μικρο-μοντέλα αυτών των σχεδίων από τον Μ.Καραγιαννούδη, το ανεστραμμένο είδωλο της τριπλής αναδημιουργίας του πραγματικού από παραμορφωτικά κάτοπτρα και η διάθλαση των ανεστραμμένων ειδώλων πίσω από συγκεντρωτικούς φακούς. Η πολλαπλή διαστροφή του πραγματικού που οδηγεί στην καταστροφική του ανασύνταξη, ως μία στρατηγική επίσκεψης του λόγου, παράλληλη προς την ουτοπική σκέψη.
Β. Εκθέματα αυτής της ενότητας είναι τα εικαστικά αποτελέσματα - τρισδιάστατα μοντέλα, συμβολικές κατασκευές, σχέδια, ψηφιακές εικόνες - ενός τετράμηνου (Φεβρουάριος - Μάιος) εργαστηρίου αρχιτεκτονικά προσανατολισμένης ανάγνωσης της ΟΚΤΑΝΑ, το οποίο εμψύχωσε η μελετητική ομάδα και στο οποίο συμμετείχαν 24 άτομα, κυρίως φοιτητές/τριες του Τμήματος Aρχιτεκτόνων ΑΠΘ. Στη διαδρομή του το Εργαστήριο υπερέβη την μονομερή αναγνωστική αναφορά της ΟΚΤΑΝΑ και γλίστρησε πιο ελεύθερα μέσα στο συνολικό ποιητικό έργο του Εμπειρίκου και στην εικονογραφία του υπερρεαλισμού.
Οι αναπαραστάσεις της ουτοπίας διατάχθηκαν στον εκθεσιακό δακτύλιο της Α στάθμης στον πύργο γκαζιού, όπου στεγάσθηκε η έκθεση, ενώ οι αρχιτεκτονικές μεταγραφές στο δακτύλιο της Β στάθμης. Τη θέα από τους εκθεσιακούς δακτυλίους προς το φανάρι της κατασκευής το φίλτραρε μια τεταμένη μαύρη γάζα, πίσω από την οποία, σαν κεντρικός πολυέλαιος, αιωρούνταν το θέμα "πόλη σε βράχο", η ουτοπική υπόσχεση μιας φανταστικής πόλης, σε παράδοξο κατοπτρισμό επί ενός κυρτού συγκεντρωτικού κατόπτρου στο κέντρο της ροτόντας. Η επίσκεψη στο χώρο γίνονταν υπό το βλέμμα των beati, που οι εμβληματικές μορφές τους είχαν αναρτηθεί κυκλικά σε δύο σειρές σαν φωτεινοί θυρεοί.
