Φωτογραφική Έκθεση "1968: Η Χρονιά που θα άλλαζε τον κόσμο", Βίλκα, Θεσσαλονίκη
αρχιτεκτονική εγκατάσταση
ΑΝΑΘΕΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ:
Δημοσιογραφικός Oργανισμός Λαμπράκη
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:
Λόης Παπαδόπουλος, Στ. Χονδρογιάννης και Γρηγόρης Μπουτούδης, Γ. Ψωμαδάκης
GRAPHICS:
Ιορδάνης Στυλίδης
ΠΡOΓΡΑΜΜΑ:
Εκθεση φωτογραφικών ντοκουμέντων των εξεγέρσεων του 1968 από φωτογράφους του φωτοειδησεογραφικού πρακτορείου Magnum (130 φωτογραφίες ποικίλων μεγεθών).
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ:
O σχεδιασμός της Εκθεσης στη Θεσσαλονίκη στηρίχθηκε στην ανάρτηση δύο εκθεσιακών τοίχων από την οροφή του εκθεσιακού χώρου και λοξά ως προς την κατεύθυνση του κανάβου των υποστυλωμάτων. Εκτιμήθηκε ότι η προσβολή του στατικού αισθήματος, η γεωμετρική αταξία και ο συμβολισμός του κόκκινου χρώματος ανταποκρίνεται προς την ανυπακοή που συμπυκνώνει η στιγμή του ‘68. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν η ανορθόδοξη θέση των επεξηγηματικών κειμένων (στο δάπεδο), η διαμόρφωση της εισόδου στην έκθεση με χρήση κυβόλιθων και βιομηχανικών στοιχείων από το τοπίο της Βίλκα, όσο και ο εγκλωβισμός των monitors με βιντεογραφημένα ντοκουμέντα στο κουβούκλιο του ανελκυστήρα. Η υπερμεγέθης μεταλλική κατασκευή με τον τίτλο της Εκθεσης αποσκοπούσε στη σήμανση του γεγονότος ακόμη και για τους κινούμενους επί της εθνικής οδού, ενώ η ανάρτηση μιας μεγάλης οθόνης στον υπαίθριο χώρο της Βίλκα γνωστοποιούσε το γεγονός στο σύνολο των επισκεπτών του χώρου.
Στη θέση της εξόδου της έκθεσης τοποθετήθηκε σε εκτύπωση 1:1 μια φωτογραφία από διαδήλωση του 1968, στο εσωτερικό της οποίας είχε εντεθεί σε καθρέπτη η χρονολογία 1998, ώστε τα είδωλα των επισκεπτών να παρεμβάλλονται στο πλήθος των διαδηλωτών.
Η μεταφορά της Εκθεσης στην Αθήνα, στην Αποθήκη 4 στο Γκάζι, διατήρησε τα στοιχεία των λοξών εκθεσιακών κόκκινων ανηρτημένων τοίχων. Τo εκθεσιακό concept συμπληρώθηκε από το μετασχηματισμό της μεγάλης Αποθήκης σε σκοτεινό θάλαμο: οι περιμετρικοί τοίχοι καλύφθηκαν με μαύρα τελλάρα και δημιουργήθηκε μια μαύρη οριζόντια ψευδοροφή από λωρίδες μαύρου κάμποτ που τεντώθηκαν κάτω από τα ζευκτά. Η εντύπωση του σκοτεινού θαλάμου ενισχύθηκε από την επιλογή φωτισμού δέσμης με μαχαίρια που εστίαζαν ακριβώς στο ορθογώνιο περίγραμμα των φωτογραφιών.
Αρχιτεκτονικά στοιχεία του χώρου όπως τα στόμια των φούρνων, το βιομηχανικό βαγονέτο, οι κυβόλιθοι κτλ ενσωματώθηκαν στη σύνθεση.
ΑΝΑΘΕΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ:
Δημοσιογραφικός Oργανισμός Λαμπράκη
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:
Λόης Παπαδόπουλος, Στ. Χονδρογιάννης και Γρηγόρης Μπουτούδης, Γ. Ψωμαδάκης
GRAPHICS:
Ιορδάνης Στυλίδης
ΠΡOΓΡΑΜΜΑ:
Εκθεση φωτογραφικών ντοκουμέντων των εξεγέρσεων του 1968 από φωτογράφους του φωτοειδησεογραφικού πρακτορείου Magnum (130 φωτογραφίες ποικίλων μεγεθών).
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ:
O σχεδιασμός της Εκθεσης στη Θεσσαλονίκη στηρίχθηκε στην ανάρτηση δύο εκθεσιακών τοίχων από την οροφή του εκθεσιακού χώρου και λοξά ως προς την κατεύθυνση του κανάβου των υποστυλωμάτων. Εκτιμήθηκε ότι η προσβολή του στατικού αισθήματος, η γεωμετρική αταξία και ο συμβολισμός του κόκκινου χρώματος ανταποκρίνεται προς την ανυπακοή που συμπυκνώνει η στιγμή του ‘68. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν η ανορθόδοξη θέση των επεξηγηματικών κειμένων (στο δάπεδο), η διαμόρφωση της εισόδου στην έκθεση με χρήση κυβόλιθων και βιομηχανικών στοιχείων από το τοπίο της Βίλκα, όσο και ο εγκλωβισμός των monitors με βιντεογραφημένα ντοκουμέντα στο κουβούκλιο του ανελκυστήρα. Η υπερμεγέθης μεταλλική κατασκευή με τον τίτλο της Εκθεσης αποσκοπούσε στη σήμανση του γεγονότος ακόμη και για τους κινούμενους επί της εθνικής οδού, ενώ η ανάρτηση μιας μεγάλης οθόνης στον υπαίθριο χώρο της Βίλκα γνωστοποιούσε το γεγονός στο σύνολο των επισκεπτών του χώρου.
Στη θέση της εξόδου της έκθεσης τοποθετήθηκε σε εκτύπωση 1:1 μια φωτογραφία από διαδήλωση του 1968, στο εσωτερικό της οποίας είχε εντεθεί σε καθρέπτη η χρονολογία 1998, ώστε τα είδωλα των επισκεπτών να παρεμβάλλονται στο πλήθος των διαδηλωτών.
Η μεταφορά της Εκθεσης στην Αθήνα, στην Αποθήκη 4 στο Γκάζι, διατήρησε τα στοιχεία των λοξών εκθεσιακών κόκκινων ανηρτημένων τοίχων. Τo εκθεσιακό concept συμπληρώθηκε από το μετασχηματισμό της μεγάλης Αποθήκης σε σκοτεινό θάλαμο: οι περιμετρικοί τοίχοι καλύφθηκαν με μαύρα τελλάρα και δημιουργήθηκε μια μαύρη οριζόντια ψευδοροφή από λωρίδες μαύρου κάμποτ που τεντώθηκαν κάτω από τα ζευκτά. Η εντύπωση του σκοτεινού θαλάμου ενισχύθηκε από την επιλογή φωτισμού δέσμης με μαχαίρια που εστίαζαν ακριβώς στο ορθογώνιο περίγραμμα των φωτογραφιών.
Αρχιτεκτονικά στοιχεία του χώρου όπως τα στόμια των φούρνων, το βιομηχανικό βαγονέτο, οι κυβόλιθοι κτλ ενσωματώθηκαν στη σύνθεση.
