Αρχιτεκτονική διερεύνηση της γέφυρας του ποταμού Νέστου
ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.
ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ:
Φαίδρος Αυδής, Σάσα Λαδά, Λόης Παπαδόπουλος
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ:
Κατερίνα Κοτζιά, Κορίνα Φιλοξενίδου
ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ:
Ν. Τσινίκας
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ:
Οι βασικές επιλογές σε σχέση με τη γέφυρα είναι κλειστές πριν από τη στιγμή εισόδου του αρχιτέκτονα συμβούλου στο πρόβλημα του σχεδιασμού. Ωστόσο εξετάσθηκαν εναλλακτικές διατομές του κιβωτιόσχημου φορέα της γέφυρας, εναλλακτικές διατάξεις των βάθρων και διαφορετικές διατομές των βάθρων, η μορφή των κιγκλιδωμάτων και των στηθαίων και ακόμη η πιθανή τοποθέτηση φωτιστικών στοιχείων και ηχοπετασμάτων. Π.χ. η σταθεροποίηση της τυπολγίας της γέφυρας ( δύο κλάδοι με ανεξάρτητο φέροντα οργανισμο ο καθένας) διπλασιάζει τις επιπτώσεις της γέφυρας επί του εδάφους και ισχυροποιεί τη γραμμή που διαιρεί το ενιαίο τοπίο της κοιλάδας. Μετά από επάλληλες δοκιμές προτιμήθηκε η επιλογή μεγαλύτερων ανοιγμάτων, με συνέπεια την επιβάρυνση των διατομών, διότι εκτιμήθηκε ότι έτσι εξασθενεί η εικόνα συνεχούς τείχους που παράγει η πληθώρα των υποστυλωμάτων. Εκτιμήθηκε ότι με τη σχεδίαση ενός κιβωτίου σταθερής μορφής σε όλο το μήκος των 1000 μ. εγκαθίσταται η συνέχεια μιας μινιμαλιστικής γραμμικής κατασκευής, που θίγει την υφιστάμενη τοπιογραφία στο ελάχιστο. Επιλύθηκαν τρείς τύποι βάθρων: τα τυπικά μεσόβαθρα, τα ακραία μεσόβαθρα και τα βάθρα της γέφυρας. H υποστήριξη της ενιαίας οπτικής ταυτότητας του έργου απαιτεί οι διατομές που θα επιλεγούν για κάθε μία από τούς παραπάνω τύπους βάθρων να ανήκουν στην ίδια οικογένεια μορφών.
Προτείνεται ακόμη ο μετασχηματισμός των διατομών από ορθογώνια σε ορθογώνια με γωνίες καμπυλωμένες σε τεταρτοκύκλιο. Ο μετασχηματισμός αυτός αναγνωρίζεται και στις απολήξεις των κεφαλών των βάθρων. Ετσι η εντύπωση από τη διαβαθμισμένη φωτοσκίαση πάνω στην ευθειογενή επιφάνεια των βάθρων δημιουργεί την ψευδαίσθηση μικρότερης μάζας.
Στη σχεδίαση των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων πέρα από το κριτήριο της ασφαλούς οδήγησης, της οπτικής ταυτότητας της οδού και της μη διακοπής της θέας πρέπει να μην αλλοιώνονται οι αναλογίες του φορέα. Tο κιγκλίδωμα θα πρέπει να δημιουργεί στον παρατηρητή την οπτική εντύπωση λεπτών παράλληλων γραμμών που επιστέφουν σε όλο της το μήκος το άκρο της οδού. Πυκνές οριζόντιες ντίζες ή λάμες θα δημιουργούσαν την εντύπωση επιφάνειας, η οποία αθροίζεται ως διάσταση στο πλάτος της εξωτερικής παρειάς του φορέα και επιβαρύνει την όψη.
Τέλος, σύμφωνα με τις υποδείξεις του αναθέτη, ο φωτισμός ασφαλείας πρέπει να είναι διακριτικός, ώστε να αποτρέπονται τόσο οι επιπτώσεις στην ιθαγενή πανίδα όσο και η νυκτερινή φαντασμαγορία και ο κοσμοπολιτικός μετασχηματισμός του φυσικού τοπίου, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η περιοχή της Γέφυρας του Nέστου προστατεύεται από τη συνθήκη Pαμσάρ.
ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.
ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ:
Φαίδρος Αυδής, Σάσα Λαδά, Λόης Παπαδόπουλος
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ:
Κατερίνα Κοτζιά, Κορίνα Φιλοξενίδου
ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ:
Ν. Τσινίκας
ΑΡΧΙΤΕΚΤOΝΙΚΗ ΠΡOΤΑΣΗ:
Οι βασικές επιλογές σε σχέση με τη γέφυρα είναι κλειστές πριν από τη στιγμή εισόδου του αρχιτέκτονα συμβούλου στο πρόβλημα του σχεδιασμού. Ωστόσο εξετάσθηκαν εναλλακτικές διατομές του κιβωτιόσχημου φορέα της γέφυρας, εναλλακτικές διατάξεις των βάθρων και διαφορετικές διατομές των βάθρων, η μορφή των κιγκλιδωμάτων και των στηθαίων και ακόμη η πιθανή τοποθέτηση φωτιστικών στοιχείων και ηχοπετασμάτων. Π.χ. η σταθεροποίηση της τυπολγίας της γέφυρας ( δύο κλάδοι με ανεξάρτητο φέροντα οργανισμο ο καθένας) διπλασιάζει τις επιπτώσεις της γέφυρας επί του εδάφους και ισχυροποιεί τη γραμμή που διαιρεί το ενιαίο τοπίο της κοιλάδας. Μετά από επάλληλες δοκιμές προτιμήθηκε η επιλογή μεγαλύτερων ανοιγμάτων, με συνέπεια την επιβάρυνση των διατομών, διότι εκτιμήθηκε ότι έτσι εξασθενεί η εικόνα συνεχούς τείχους που παράγει η πληθώρα των υποστυλωμάτων. Εκτιμήθηκε ότι με τη σχεδίαση ενός κιβωτίου σταθερής μορφής σε όλο το μήκος των 1000 μ. εγκαθίσταται η συνέχεια μιας μινιμαλιστικής γραμμικής κατασκευής, που θίγει την υφιστάμενη τοπιογραφία στο ελάχιστο. Επιλύθηκαν τρείς τύποι βάθρων: τα τυπικά μεσόβαθρα, τα ακραία μεσόβαθρα και τα βάθρα της γέφυρας. H υποστήριξη της ενιαίας οπτικής ταυτότητας του έργου απαιτεί οι διατομές που θα επιλεγούν για κάθε μία από τούς παραπάνω τύπους βάθρων να ανήκουν στην ίδια οικογένεια μορφών.
Προτείνεται ακόμη ο μετασχηματισμός των διατομών από ορθογώνια σε ορθογώνια με γωνίες καμπυλωμένες σε τεταρτοκύκλιο. Ο μετασχηματισμός αυτός αναγνωρίζεται και στις απολήξεις των κεφαλών των βάθρων. Ετσι η εντύπωση από τη διαβαθμισμένη φωτοσκίαση πάνω στην ευθειογενή επιφάνεια των βάθρων δημιουργεί την ψευδαίσθηση μικρότερης μάζας.
Στη σχεδίαση των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων πέρα από το κριτήριο της ασφαλούς οδήγησης, της οπτικής ταυτότητας της οδού και της μη διακοπής της θέας πρέπει να μην αλλοιώνονται οι αναλογίες του φορέα. Tο κιγκλίδωμα θα πρέπει να δημιουργεί στον παρατηρητή την οπτική εντύπωση λεπτών παράλληλων γραμμών που επιστέφουν σε όλο της το μήκος το άκρο της οδού. Πυκνές οριζόντιες ντίζες ή λάμες θα δημιουργούσαν την εντύπωση επιφάνειας, η οποία αθροίζεται ως διάσταση στο πλάτος της εξωτερικής παρειάς του φορέα και επιβαρύνει την όψη.
Τέλος, σύμφωνα με τις υποδείξεις του αναθέτη, ο φωτισμός ασφαλείας πρέπει να είναι διακριτικός, ώστε να αποτρέπονται τόσο οι επιπτώσεις στην ιθαγενή πανίδα όσο και η νυκτερινή φαντασμαγορία και ο κοσμοπολιτικός μετασχηματισμός του φυσικού τοπίου, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η περιοχή της Γέφυρας του Nέστου προστατεύεται από τη συνθήκη Pαμσάρ.
